بیماری پارکینسون نوعی اختلال عصبی است که تاثیری بر حرکت بدن افراد دارد. علائم این بیماری ممکن است با توجه به شدت آن در هر فرد متفاوت باشد، اما علائم کلی آن عبارتند از:
- لرزش: لرزش دست یا سایر اعضای بدن، به ویژه در حالت استراحت، یکی از علائم شایع بیماری پارکینسون است.
- استفراغ: مشکلات در کنترل حرکات عضلانی و التهاب عضلات، ممکن است منجر به استفراغ باشد. فرد ممکن است توانایی حرکت و کنترل دست و پاها را از دست دهد.
- استعداد بالا و کندی در حرکت: افراد مبتلا به بیماری پارکینسون معمولا حرکت‌های کند و اهسته‌تری نسبت به سالمندان دیگر دارند. همچنین پذیرش و تغییر منطقه‌ای از کفش، نابود کردن رنگ ضد آب، قلاب گیری برروی بناهای دسترسی، بروز فراموشی، تغییر جهت گراویتاسیونی استفاده از راهشونده و گذاشتن چیزها در جای شخصی، ضربه هنگام رانندگی، از دست دادن تراز و کنترل عضلات دست و پا، خیز در شرایط ناراحتی، عدم توانایی برخاستن و مهار طبیعی حرکتها از دیگر عوارض این گروه هاست.
- سفتی عضلانی: عضلات ممکن است سفت و کششی بیشتری نسبت به حالت طبیعی داشته باشند.
- مشکلات تعادل: بیماران پارکینسون ممکن است به مشکلات تعادل و افتادگی درحالی که حرکت می کنند، دچار شوند.
- مشکل در گفتار و نوشتار: دستیابی به یک زبان مکالمه یا بازیابی آن را میسر کند، احتمالا ناممکن خواهد بود؛ دریافت ارتعاشات قلب و کیفیت خواب آسان به مشکل می‌خورد.
- مشکلات حافظه و توجه: بعضی افراد ممکن است با مشکلات حافظه و تمرکز روبرو شوند.علائم کلی بیماری پارکینسون
به هر حال، این علائم تنها به بیماری پارکینسون مرتبط نیستند و ممکن است در بیماری‌های دیگر نیز وجود داشته باشند. در صورت بروز هر یک از این علائم، بهتر است به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. برای تشخیص دقیق بیماری پارکینسون، پزشک شما ممکن است از روش‌های تشخیصی امتحان فیزیکی و آزمایشگاهی استفاده کند، از جمله:
- تاریخچه بالینی: پزشک شما درباره علائم، زمان بروز آن‌ها و تاریخچه خانوادگی شما سوال خواهد کرد تا بهتر بفهمد که آیا احتمال مبتلا بودن به بیماری پارکینسون وجود دارد یا خیر.
- امتحان فیزیکی: پزشک شما ممکن است تست‌هایی از جمله امتحان تعادل، بررسی قدرت عضلات، امتحان رفلکس ها و بررسی حرکتها را انجام دهد تا علائم بیماری پارکینسون را مشاهده کند.
- تست های تصویربرداری: برای تشخیص بیشتر و بررسی وجود تغییرات در مغز و سیستم عصبی مرکزی، ممکن است پزشک شما رادیولوژی مغزی، توموگرافی کامپیوتری (CT scan) و یا سونوگرافی (MRI) انجام دهد.
- آزمایش های آزمایشگاهی: ممکن است پزشک شما آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون Dopamine دستور دهد. البته این آزمایش تنها از تشخیص پارکینسون مطمئن نیست و تنها برای تکمیل تشخیص انجام میشود.طول عمر بیماران پارکینسون
اگر شما یا شخصی عزیز به علائم مشابهی از پارکینسون مبتلا هستید، بهتر است هرچه زودتر با پزشک خود مشورت کنید. فرمانده با توجه به شرایط شما، نتایج آزمایشات و ارتباطات زمینه‌ای شما می‌تواند برنامه درمانی مناسبی برای شما تعیین کند. بیشتربدانید
بیماری پارکینسون نوعی اختلال عصبی است که تاثیری بر حرکت بدن افراد دارد. علائم این بیماری ممکن است با توجه به شدت آن در هر فرد متفاوت باشد، اما علائم کلی آن عبارتند از:
- لرزش: لرزش دست یا سایر اعضای بدن، به ویژه در حالت استراحت، یکی از علائم شایع بیماری پارکینسون است.
- استفراغ: مشکلات در کنترل حرکات عضلانی و التهاب عضلات، ممکن است منجر به استفراغ باشد. فرد ممکن است توانایی حرکت و کنترل دست و پاها را از دست دهد.
- استعداد بالا و کندی در حرکت: افراد مبتلا به بیماری پارکینسون معمولا حرکت‌های کند و اهسته‌تری نسبت به سالمندان دیگر دارند. همچنین پذیرش و تغییر منطقه‌ای از کفش، نابود کردن رنگ ضد آب، قلاب گیری برروی بناهای دسترسی، بروز فراموشی، تغییر جهت گراویتاسیونی استفاده از راهشونده و گذاشتن چیزها در جای شخصی، ضربه هنگام رانندگی، از دست دادن تراز و کنترل عضلات دست و پا، خیز در شرایط ناراحتی، عدم توانایی برخاستن و مهار طبیعی حرکتها از دیگر عوارض این گروه هاست.
- سفتی عضلانی: عضلات ممکن است سفت و کششی بیشتری نسبت به حالت طبیعی داشته باشند.
- مشکلات تعادل: بیماران پارکینسون ممکن است به مشکلات تعادل و افتادگی درحالی که حرکت می کنند، دچار شوند.
- مشکل در گفتار و نوشتار: دستیابی به یک زبان مکالمه یا بازیابی آن را میسر کند، احتمالا ناممکن خواهد بود؛ دریافت ارتعاشات قلب و کیفیت خواب آسان به مشکل می‌خورد.
- مشکلات حافظه و توجه: بعضی افراد ممکن است با مشکلات حافظه و تمرکز روبرو شوند.علائم کلی بیماری پارکینسون
به هر حال، این علائم تنها به بیماری پارکینسون مرتبط نیستند و ممکن است در بیماری‌های دیگر نیز وجود داشته باشند. در صورت بروز هر یک از این علائم، بهتر است به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. برای تشخیص دقیق بیماری پارکینسون، پزشک شما ممکن است از روش‌های تشخیصی امتحان فیزیکی و آزمایشگاهی استفاده کند، از جمله:
- تاریخچه بالینی: پزشک شما درباره علائم، زمان بروز آن‌ها و تاریخچه خانوادگی شما سوال خواهد کرد تا بهتر بفهمد که آیا احتمال مبتلا بودن به بیماری پارکینسون وجود دارد یا خیر.
- امتحان فیزیکی: پزشک شما ممکن است تست‌هایی از جمله امتحان تعادل، بررسی قدرت عضلات، امتحان رفلکس ها و بررسی حرکتها را انجام دهد تا علائم بیماری پارکینسون را مشاهده کند.
- تست های تصویربرداری: برای تشخیص بیشتر و بررسی وجود تغییرات در مغز و سیستم عصبی مرکزی، ممکن است پزشک شما رادیولوژی مغزی، توموگرافی کامپیوتری (CT scan) و یا سونوگرافی (MRI) انجام دهد.
- آزمایش های آزمایشگاهی: ممکن است پزشک شما آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون Dopamine دستور دهد. البته این آزمایش تنها از تشخیص پارکینسون مطمئن نیست و تنها برای تکمیل تشخیص انجام میشود.طول عمر بیماران پارکینسون
اگر شما یا شخصی عزیز به علائم مشابهی از پارکینسون مبتلا هستید، بهتر است هرچه زودتر با پزشک خود مشورت کنید. فرمانده با توجه به شرایط شما، نتایج آزمایشات و ارتباطات زمینه‌ای شما می‌تواند برنامه درمانی مناسبی برای شما تعیین کند. بیشتربدانید
راهنمای تغذیه سالم برای کودکان: از تولد تا دوره مدرسه